Is het redelijk dat ouders willen weten wat kinderen horen en zien op radio, tv, video en
internet?
Het is heel redelijk en daarom bestaat Nicam, het Nederlands Instituut voor de Classificatie
van Audiovisuele Media. Hedy d'Ancona is voorzitter en zij wist afgelopen week te vertellen
dat tachtig procent van de ouders wil weten of er op een film of in computerspelletjes geweld,
seks en racisme voorkomt. Ouders kennen hun verantwoordelijkheid. Maar is willen weten
ook reëel? De jongste cijfers uit Amerika tonen dat ouders de greep op het luister- en
kijkgedrag van hun kinderen kwijt zijn. Meer dan de helft van de Amerikaanse kinderen
verschanst zich in de slaapkamer die veranderd is in een bastion van elektronische apparatuur.
Kinderen tussen de acht en achttien jaar besteden, volgens cijfers van de Kaiser Family
Foundation gemiddeld zes uur en 43 minuten per dag aan kijken, luisteren en computeren.
Zeven dagen per week en dat is dus aanzienlijk meer dan de tijd die ze aan school en huiswerk
besteden.
De geleerden zoeken naar de gevolgen voor een generatie kinderen die uren lang, zonder
broertjes en zusjes, vrienden en vriendinnetjes, alleen op hun kamer doorbrengt, geïsoleerd
van de buitenwereld; en tegelijkertijd via de televisie met honderd kanalen en internet met alle
gruwelijkheden en wonderen van die buitenwereld verbonden zijn. Verbieden, afschermen
wordt met de dag moeilijker en zinlozer.
uit: Volkskrant Magazine november 1999
Terug naar Menu of Inhoudsopgave Nieuwsbrief
Last Updated 26 mei 2000